پر باشی از گفتن ولی نتونی بنویسی.
که اون چیزایی که تو ذهنته انقد پراکنده باشه که رو کاغذ نیاد.
که سعی کنی نشون بدی خوبی همه چی خوبه ولی ته ته قلبت یه حفره باشه.
که حس خوب پشت لحظات جریان نداشته باشه.
که با همه توداریت این ترس ملایم پشت لحظه هات رو به گلدونات منتقل کرده باشی.
که درختچه به لیموت تمام برگاش خشک شده باشه که در کمال ناباوری حسن بوسفت پژمرده باشه.
...
هیچ جا،هیچ صفحه مجازی نمیتونه به اندازه وبلاگم امن باشه. هیچ جا نمیتونه انقد آرومم کنه،خوشحالم اینجا رو دارم.
...
باید تظاهر به شادی کنم، باید انقد تظاهر کنم که برام عادت شه عادتی که ترک نشه که ترکش مریضم کنه.
...
دلم برای دوستایی که خرابی بلاگفا ازم گرفتشون تنگ شده.
...
قول میدم ده سال بعد تو مرور خاطرات وبلاگم به این پست که برخوردم لبخند حاکی از رضایت بخاطر خوشبختیمو رسیدن به اهداف بزنم، قول میدم.
...
این چند روز به روایت تصویر:
- ۹۵/۰۵/۲۰
